അധ്യായം ഇരുപത്തിയഞ്ച് ആശുപതി കിടക്കയിലെ വെള്ള വിരിപ്പിൽ വിളറി വെളുത്ത മായ എല്ലാവരുടേയും സിരകളിലെ വേദനിക്കുന്ന ഞരമ്പായി ത്രസിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. കയ്യിൽ നിന്നും അറിയാതെ വീണുടഞ്ഞു പോയ…
അധ്യായം ഇരുപത്തിനാല് മാനസിക രോഗാശുപത്രിയുടെ തിരിവിൽ നാട്ടിയ വഴികാട്ടിയുടെ മുന്നിൽ അബദ്ധത്തിൽ വന്നു പെട്ടതു പോലെ വിഷ്ണു നിന്നു.! അപ്രതീക്ഷിതമായുണ്ടാകുന്ന ഓരോ തിരിവുകൾ. അവിടെ നമ്മെ പരിഹസിക്കുന്ന…
അധ്യായം ഇരുപത്തിമൂന്ന് വിഷ്ണു ആത്മസംയമനം പാലിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ഞാൻ ആരേയും കുറ്റപ്പെടുത്തുകയില്ല. പക്ഷെ മനുഷ്യമനസ്സിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ശത്രുവാണ് പേടി. എന്നും അതാണ്‌ മായയുടെ ശാപവും.…
അധ്യായം ഇരുപത്തിരണ്ട് ചെറിയ ഒരു ബൾബിന്റെ മങ്ങിയ പ്രകാശത്തിൽ ,...പ്രേതം കണക്കെ വിളറിയ മുഖത്തോടെ, മായ നിശ്ചലമായി കിടക്കുന്നത് കണ്ട് അമ്പരന്ന വിഷ്ണു...ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ, മായയുടെ അച്ഛന്റെ…